Brrrrr….Wat is het koud. De hele wereld is wit. Gisteren kon het winterkoninkje nog lekker tussen de bladeren scharrelen, maar nu lijkt alles stijf bevroren. Hij zet zijn veren op om een warm luchtlaagje om zich heen te maken. Het vogeltje is van kop tot staart nog geen 10 cm en weegt 9 gram. Dat is ongeveer twee suikerklontjes. Hij heeft vannacht met nog paar andere winterkoninkjes tegen elkaar aan in een nestje geslapen. Zo bleven ze allemaal lekker warm.
Het is februari en de dagen worden langer.. Het winterkoninkje weet dat het niet lang duurt voor hij flink aan de slag moet. Hij zal meerdere nestjes gaan bouwen, zodat zijn eerste vrouw de beste kan kiezen. Hij kijkt voortdurend uit naar geschikte plekjes voor deze nesten: een rol touw bij de schuur van de boer, die hoge holte in de oude boom, in de bramenstruik van de houtwal? Hij heeft nog tijd om er over te denken…
Eerst maar wat eten zoeken om weer warm te worden. Zijn favoriete hapjes zijn weggedoken voor de kou. Duizendpoten, slakken, spinnetjes, larven van insecten; allemaal hebben ze zich verstopt in de grond of in spleten van de bast van bomen. Met zijn spitse snavel kan de winterkoning diertjes uit de spleten peuteren.
Terwijl hij in een grote eik op zoek is naar voedsel, hoort de winterkoning de alarmroepjes van verschillende vogels: een koolmees, merel en een groepje staartmezen vliegen luid roepend weg. Snel kijkt de winterkoning om zich heen. Hij zit veel hoger dan hij normaal zit en vraagt zich af of naar de veilige braamstruik onder de eik moet vliegen.
Net als hij naar beneden vliegt ziet hij een sperwer in een andere boom, wachtend tot zij een vogeltje ziet die ze kan pakken. Ze heeft hem gezien! De sperwer duikt op hem af, maar het winterkoninkje maakt een scherpe bocht en vliegt recht een boomholte in. De sperwer mist hem op een haar na en laat een boze schreeuw horen.
Met kloppend hartje blijft het winterkoninkje nog een tijdje zitten. Als zijn ogen gewend zijn aan het donker ziet hij een heleboel pissebedden. Hij kan ze zo oppeuzelen! Met een vol buikje verlaat hij voorzichtig de boomholte. Ontkomen aan de vliegende dood, goed gegeten én een mooie plek voor een nestje gevonden. Wat een geluksdag!
Geluiden en meer info over Winterkoning: